“Ich bin ein Berliner”, zei John Kennedy op 26 juni 1968 op een plein stampvol mensen toen hij op bezoek kwam in Berlijn. En nee, daarmee bedoelde hij niet dat hij een cakeje met jam was, maar wél dat hij een inwoner van Berlijn was. Hij sprak geen Duits en had de woorden snel uit zijn hoofd geleerd toen hij op de microfoon af stapte. Zijn woorden gingen de hele wereld rond en werden in het collectieve wereldgeheugen opgenomen. Kennedy gaf daarmee uiting aan zijn enorme soldariteit met alle mensen, vrij en niet vrij. Zolang er mensen op de wereld niet vrij zijn, zijn wij zelf ook niet vrij, betoogde hij.

Zijn woorden werkten inspirerend. Toen op 7 januari 2015 een terroristische aanslag werd gepleegd op het hoofdkantoor van het satirische weekblad Charlie Hebdo in Parijs, dook wereldwijd de leus ‘Je suis Charlie’ op, als steunbetuiging aan de vrijheid van meningsuiting en aan de slachtoffers van de aanslag. (Ook de hashtag #JeSuisKouachi werd een trending topic. Deze hashtag werd veelvuldig gebruikt door sympathisanten van de broers Kouachi, die de aanslag hadden gepleegd…)

Op 17 mei a.s. vindt de Internationale Dag tegen Homo-, Lesbi-, Bi- en Transgenderfobie plaats. In Rotterdam wordt een avondgebed gehouden (van 19.30 tot 20.30 uur) in de Hoflaankerk, waaraan breed wordt deelgenomen door meerdere Rotterdamse kerken, ook de Remonstrantse kerk. Ieder is daar van harte welkom.

Een prachtige kans om onze mogelijke fobieën om te zetten in solidariteit. Zouden wij het durven? Opstaan en volmondig zeggen: “We are gay!” Met luider stemme of stil in onszelf? Wat zou dat prachtig zijn!

Want zolang er mensen worden veroordeeld op hun sexuele geaardheid, worden wij ook veroordeeld. En ook hiervoor hoeft u geen regenboogtrui te breien.

Marieke Paarlberg, Gaycommissie Remonstranten

Rotterdam, 8 april 2019